maandag 7 maart 2011

Walging en afschuw

Teveel moois te zien hier in Amerika en te weinig tijd om erover te schrijven dus.
Tot we in Las Vegas aankwamen dan.
Veel lelijker dan hier wordt het niet. Lelijke gebouwen, mensen met lelijk gedrag en overal schreeuwlelijkerds.
Vooral toen ik de eerst avond supermoe van een paar intensieve dagen met veel autorijden aankwam, kon ik Vegas niet echt goed hebben.
Als je goed uitgeslapen bent en goeie zin hebt, dan kun je er ongetwijfeld best tegen, de keiharde muziek overal, de dikke bejaarden achter fruitmachines, de dikke jongeren die rondlopen met een plastic uitvergrootte reageerbuis van een halve meter met een toeter eraan, tot de nok toe gevuld met een of andere zoete cocktail.
Maar als je doodop ben en op de toppen van je zenuwen, dan zie je pas goed dat alles wat mis is in de wereld hier tot uiting komt.
Afschuwelijk en zeer slecht voor je (mentale) gezondheid.
Vooral in contrast met de rust en schoonheid van de prachtige nationale parken die we tot nu toe hebben bezocht. (foto’s zullen volgen, maar is nogal wat werk om te verzamelen en plaatsen).

Ironisch genoeg dachten we juist na al dat rijden hier even bij te komen. Wat bij het zwembad te hangen, misschien een saunaatje te pakken, alvorens weer verder te rijden naar de parken meer naar het noordwesten, waaronder Grand Canyon.

Gelukkig is onze ‘suite’ die we hier 2 nachten hadden geweldig, belachelijk ruim en nogal luxe, met keuken zelfs. (En superduur, er bleek ook nog een Race-evenement te zijn dit weekend helaas, wat weer extra veel dikke Amerikanen in de stad betekende.)
We hebben wel heel erg goed en redelijk goedkoop gegeten hier, dat dan weer wel.

Geen foto’s van al dit ‘cultuur’-geweld in ieder geval, ik heb ze ook amper gemaakt.

Wel nog een foto van een bizar bord in het Sequoia national park:

Geen opmerkingen: